تاریخچه اینکوتومز به دوران باستانی بازمی گردد، زمانی که تجارت بین المللی شکل گرفت و نیاز به قوانین و مقرراتی برای تنظیم این تجارت احساس شد. در طول زمان، با پیشرفت تجارت جهانی و افزایش میزان تبادلات، نیاز به استفاده از اینکوتومز به صورت سامانمند و بر اساس قوانین گمرکی و بین المللی احساس شد. این مفهوم به مرور زمان با توسعه قوانین و مقررات گمرکی و تجارت بین المللی، به شکلی پیچیده تر و دقیق تر شده است.
برای جلوگیری از اختلافات در شیوه های تجارت و تفسیر حقوقی بین تاجران کشورهای مختلف، لازم است که از مجموعه ای مشترک از قوانین استفاده شود. این قوانین مشترک باید توسط طرفین یک معامله رعایت شوند تا هر گونه سوءتفاهم و اختلافی در حمل و نقل بین المللی جلوگیری شود.
اتاق بازرگانی بین المللی (ICC) به منظور تسهیل تجارت بین المللی، مجموعه ای از اصطلاحات اینکوترمز را منتشر کرده است که به طور رسمی در بازار جهانی به عنوان اصطلاحات استاندارد تجارت بین المللی شناخته می شوند. این اصطلاحات از سردرگمی در قراردادهای بازرگانی بین المللی جلوگیری می کنند و تعهدات خریداران و فروشندگان را روشن می کنند
اینکوتومز یک اصطلاح گمرکی است که به مجموعه ای از مقررات گمرکی اشاره دارد که برای ورود تجهیزات، مواد، یا کالاهای وارد شده به یک کشور، تحت شرایط خاصی صادر می شود. این شرایط معمولاً مربوط به پرداخت مالیات، تعرفه های گمرکی، محدودیت های صنفی، و استانداردهای فنی و بهداشتی هستند.
انکوترمز، مجموعه ای از ۱۱ قانون بین المللی است که توسط اتاق بازرگانی بین المللی (ICC) منتشر شده است و مسئولیت های فروشندگان و خریداران در معاملات بین المللی برای فروش کالاها را تعریف می کند. این قوانین به دو دسته حمل و نقل و حمل و نقل دریایی یا زمینی تقسیم می شوند، با هفت قانون مربوط به هر یک از این دسته ها و چهار قانون بیشتر برای حمل و نقل دریایی یا زمینی.
اصلی ترین اهمیت این قوانین در این است که وظایف، هزینه ها و ریسک هایی که در معاملات بین المللی بر فروشندگان و خریداران تحمیل می شود، به وضوح تعریف می شوند. این قوانین در سال ۲۰۲۰ به روزرسانی شده اند.
در این مقاله، به بررسی اینکوترمز ۲۰۲۰ خواهیم پرداخت و تعریف، منشأ، عملکرد و کاربرد این اصطلاحات را برای تسهیل در درک و تبیین دقیق شرایط تجاری در معاملات بین المللی بازرگانی بررسی خواهیم کرد.
بازگشت به فهرست
