تامین کننده کالا یا خدمات (Supplier) در بازرگانی و گمرک

زمانی که یک شخص خریدار به طور مکرر از یک شخص دیگری خدمات و کالا خریداری می کند، شخص تأمین کننده سرویس و خدمات به یک Supplier برای مشتری خود تبدیل شده است و نقش مؤثری در موفقیت خریدار خود می تواند ایفاء نماید.

از منظر سازمان جهانی گمرک (WCO)، تأمین کننده کالا یا خدمات (Supplier) 
تعریف تأمین کننده کالا یا خدمات (Supplier):
تأمین کننده (Supplier) به فرد یا نهادی اطلاق می شود که کالا یا خدمات را برای مشتریان ارائه می دهد. در عرصه تجارت بین المللی، تأمین کننده غالباً نقش تولیدکننده، صادرکننده یا توزیع کننده را ایفا می کند که محصولات یا خدمات را به خریداران یا واردکنندگان منتقل می نماید. این نقش حیاتی، تضمین کننده جریان مداوم کالاها و خدمات در زنجیره تأمین جهانی است و همکاری نزدیک با دیگر عناصر این زنجیره، از جمله واردکنندگان، صادرکنندگان، حمل و نقل کنندگان و مقامات گمرکی، برای اطمینان از صحت و سلامت تجارت بین المللی ضروری است. تأمین کنندگان موظف به ارائه اطلاعات دقیق و شفاف در تمامی اسناد تجاری هستند، که این امر برای فرآیند ترخیص کالا، تعیین تعرفه ها و محاسبات مالیاتی اهمیت ویژه ای دارد.

وظایف تأمین کننده کالا یا خدمات (Supplier) در حوزه تجارت بین المللی از دیدگاه سازمان جهانی گمرک (WCO) 
۱. ارائه محصولات و خدمات با کیفیت ممتاز:
تأمین کننده ملزم است کالاها و خدماتی با کیفیت برتر و مطابق با استانداردهای بین المللی تولید و ارائه کند. این تعهد شامل رعایت معیارهای کیفی، بهداشتی و ایمنی است که برای هر بازار خاص تعریف شده است. تأمین کننده باید اطمینان حاصل کند که تمامی محصولات بدون هیچ نقصی و با بالاترین سطح کیفیت به دست مشتریان می رسد.

۲. ارائه اطلاعات دقیق و جامع:
تأمین کننده موظف است اطلاعات دقیق، جامع و به روز را در مورد ویژگی ها، مشخصات فنی، کشور مبدأ، فرآیندهای تولید و گواهینامه های مربوط به کالاها و خدمات خود ارائه دهد. این اطلاعات باید به گونه ای شفاف و دقیق باشد که تمامی جزئیات محصول برای مشتریان و مقامات گمرکی کاملاً روشن گردد.

۳. تهیه و ارسال اسناد تجاری ضروری:
تأمین کننده باید تمامی اسناد تجاری لازم را به دقت تهیه و در زمان مناسب ارسال کند. این اسناد شامل فاکتور تجاری، گواهی مبدأ، لیست بسته بندی، بارنامه و سایر مدارک مرتبط است. دقت در تهیه این اسناد به جلوگیری از مشکلات گمرکی و تسهیل فرآیند ترخیص کالا کمک شایانی می کند.

۴. رعایت قوانین و مقررات ملی و بین المللی:
تأمین کننده باید با تمامی قوانین و مقررات ملی و بین المللی مرتبط با تجارت، از جمله مقررات گمرکی، وارداتی و صادراتی، منطبق باشد. عدم رعایت این مقررات می تواند منجر به تأخیرات، جریمه ها و مشکلات قانونی شود که تأثیر منفی بر روند تجارت خواهد داشت.

۵. مدیریت زمانبندی و تضمین تحویل به موقع:
تأمین کننده مسئولیت دارد که کالاها و خدمات را در زمان مقرر و بر اساس شرایط مندرج در قرارداد فروش تحویل دهد. این امر شامل هماهنگی دقیق با شرکت های حمل و نقل، نظارت بر روند تحویل و اطمینان از رسیدن کالاها به مقصد در زمان تعیین شده است.

۶. ارائه پشتیبانی و خدمات پس از فروش:
تأمین کننده باید خدمات پشتیبانی و پس از فروش جامع و کارآمدی را به مشتریان خود ارائه دهد. این خدمات شامل حل مشکلات فنی، پاسخگویی به شکایات مشتریان و ارائه مشاوره های لازم برای استفاده بهینه از محصولات است.

۷. حفظ و تقویت روابط تجاری:
تأمین کننده باید روابط تجاری قوی، پایدار و مبتنی بر اعتماد را با مشتریان، شرکای تجاری و مقامات گمرکی حفظ و تقویت کند. این امر مستلزم تعاملات شفاف، صادقانه و مستمر با تمامی ذینفعان است.

۸. رعایت اصول اخلاقی و مسئولیت های اجتماعی:
تأمین کننده باید به اصول اخلاقی در کسب و کار پایبند باشد و مسئولیت های اجتماعی خود را به نحو احسن انجام دهد. این شامل رعایت حقوق کارگران، حمایت از محیط زیست و مشارکت در توسعه پایدار جوامع محلی است.

۹. مدیریت و کاهش ریسک:
تأمین کننده باید توانایی شناسایی، ارزیابی و مدیریت ریسک های مرتبط با زنجیره تأمین را داشته باشد. این ریسک ها می توانند شامل مخاطرات مربوط به تأخیرات حمل و نقل، نوسانات قیمتی، مشکلات تولید و تغییرات ناگهانی در قوانین و مقررات باشند. استراتژی های کاهش ریسک باید به گونه ای تدوین شوند که تأثیرات منفی این مخاطرات به حداقل برسد.

۱۰. نوآوری و بهبود مستمر:
تأمین کننده باید به دنبال نوآوری و بهبود مستمر در فرآیندهای تولید، خدمات و تعاملات تجاری خود باشد. استفاده از تکنولوژی های نوین، بهبود کیفیت و کاهش هزینه ها از جمله اقداماتی است که باید در راستای بهبود کارایی و بهره وری انجام گیرد.

نقش تأمین کننده کالا یا خدمات (Supplier) در گمرک
نقش تأمین کننده کالا یا خدمات (Supplier) در فرآیندهای گمرکی از اهمیت بسزایی برخوردار است. به عنوان یکی از ارکان حیاتی زنجیره تأمین جهانی، تأمین کننده تأثیر عمیقی بر روی فرآیندهای گمرکی می گذارد. به طور مشخص، وظایف اساسی تأمین کننده در گمرک به شرح زیر است:
۱. ارائه اطلاعات دقیق و شفاف به گمرک:
تأمین کننده موظف است اطلاعات جامع، دقیق و شفاف در خصوص کالاها و خدمات را در اختیار مقامات گمرکی قرار دهد. این اطلاعات باید شامل توضیحات فنی، ارزش کالا، کشور مبدأ، شرایط حمل و نقل و سایر جزئیات مرتبط باشد. دقت در ارائه این اطلاعات به جلوگیری از بروز مشکلات و تأخیرات در فرآیند ترخیص کالا کمک می کند.

۲. تهیه و ارسال اسناد تجاری ضروری:
تأمین کننده باید کلیه اسناد تجاری مورد نیاز گمرک را با دقت و در زمان مناسب تهیه و ارسال کند. این اسناد شامل فاکتور تجاری، گواهی مبدأ، لیست بسته بندی، بارنامه و سایر مدارک مرتبط است. ارائه دقیق و به موقع این اسناد برای تسهیل فرآیند ترخیص کالا و جلوگیری از مشکلات احتمالی ضروری است.

۳. رعایت مقررات و قوانین گمرکی:
تأمین کننده موظف است تمامی مقررات و قوانین گمرکی ملی و بین المللی را رعایت کند. این قوانین شامل تعرفه ها، محدودیت های وارداتی و صادراتی، و مقررات بهداشتی و ایمنی می باشد. رعایت دقیق این قوانین به جلوگیری از تأخیرات و جریمه های گمرکی کمک می کند.

۴. ارتباط مؤثر با مقامات گمرکی:
تأمین کننده باید تعاملات مؤثری با مقامات گمرکی داشته باشد. این امر شامل پاسخگویی به سؤالات و درخواست های اطلاعاتی، همکاری در بررسی های گمرکی و حل سریع هرگونه اختلاف یا مشکل می باشد.

۵. مدیریت و کاهش ریسک های گمرکی:
تأمین کننده باید توانایی شناسایی، ارزیابی و مدیریت ریسک های مرتبط با فرآیندهای گمرکی را داشته باشد. این ریسک ها می توانند شامل تأخیرات حمل و نقل، تغییرات ناگهانی در قوانین گمرکی و مشکلات مربوط به ترخیص کالا باشند. استفاده از استراتژی های کاهش ریسک به بهبود کارایی و کاهش هزینه های گمرکی کمک شایانی می کند.

۶. ارائه گواهی ها و مجوزهای لازم:
تأمین کننده باید تمامی گواهی ها و مجوزهای لازم برای واردات و صادرات کالاها را فراهم کند. این مدارک شامل گواهی های بهداشتی، گواهی های ایمنی و سایر مجوزهای خاص مورد نیاز گمرک می باشد. ارائه این مدارک برای ترخیص سریع و بی دردسر کالاها ضروری است.

۷. آموزش و توانمندسازی کارکنان:
تأمین کننده باید اطمینان حاصل کند که کارکنان مسئول امور گمرکی و زنجیره تأمین به خوبی آموزش دیده و با قوانین و مقررات گمرکی آشنا هستند. این آموزش ها به بهبود دقت و کارایی در فرآیندهای گمرکی کمک می کند.

۸. استفاده از فناوری های نوین:
تأمین کننده باید از فناوری های نوین برای مدیریت بهتر فرآیندهای گمرکی و زنجیره تأمین استفاده کند. این شامل استفاده از سیستم های مدیریت گمرکی الکترونیکی، ردیابی و مدیریت موجودی و سایر فناوری های مرتبط است که به تسهیل و تسریع فرآیندهای گمرکی کمک می کند.

۹. همکاری با سایر شرکای زنجیره تأمین:
تأمین کننده باید با سایر شرکای زنجیره تأمین، از جمله حمل ونقل کنندگان، واردکنندگان و سایر تأمین کنندگان همکاری نزدیک داشته باشد. این همکاری به بهبود هماهنگی و کارایی در فرآیندهای گمرکی و زنجیره تأمین کمک می کند.

محدودیت ها و منافع تأمین کننده کالا یا خدمات (Supplier)
محدودیت ها
نوسانات بازار:
تأمین کنندگان همواره با تغییرات غیرقابل پیش بینی در تقاضا و قیمت های بازار مواجه هستند. این نوسانات می توانند توانایی آن ها در تأمین کالاها و خدمات به موقع و با قیمت رقابتی را تحت تأثیر قرار دهند. شرایط بازار می تواند به شدت ناپایدار باشد و تأمین کنندگان را به سازگاری سریع با این تغییرات وادار کند.

پیچیدگی های قوانین و مقررات:
قوانین و مقررات مختلف ملی و بین المللی می توانند فرایند تأمین کالا و خدمات را به شدت پیچیده و زمان بر کنند. این مقررات شامل تعرفه های گمرکی، محدودیت های وارداتی و صادراتی، و مقررات بهداشتی و ایمنی هستند. تأمین کنندگان باید به طور مداوم با تغییرات این قوانین آشنا باشند و استراتژی های خود را متناسب با آن ها تنظیم کنند.

ریسک های زنجیره تأمین:
تأمین کنندگان با انواع مختلفی از ریسک ها در زنجیره تأمین مواجه هستند، از جمله تأخیرات حمل ونقل، مشکلات تولید و تأمین مواد اولیه. این ریسک ها می توانند منجر به نارسایی در تحویل به موقع کالاها و خدمات شده و اعتبار تأمین کننده را خدشه دار کنند.

نوسانات نرخ ارز:
نوسانات نرخ ارز می تواند تأثیرات قابل توجهی بر هزینه های تأمین کالا و خدمات و نیز بر قیمت گذاری نهایی محصولات داشته باشد. تغییرات شدید در نرخ ارز ممکن است باعث افزایش غیرمنتظره هزینه ها شود و برنامه ریزی مالی را پیچیده کند.

تأثیرات محیطی و اجتماعی:
فشارهای اجتماعی و زیست محیطی، از جمله تغییرات اقلیمی و مقررات محیط زیستی سختگیرانه تر، می توانند فرآیندهای تأمین و تولید را به چالش بکشند. تأمین کنندگان باید استراتژی های پایدار را به کار گیرند و با تغییرات محیطی و اجتماعی سازگار شوند.

رقابت شدید:
بازارهای جهانی به شدت رقابتی هستند و تأمین کنندگان باید با فشار زیادی برای کاهش هزینه ها، بهبود کیفیت محصولات و نوآوری مداوم مواجه شوند. رقابت می تواند به کاهش حاشیه سود و نیاز به سرمایه گذاری های مستمر در تحقیق و توسعه منجر شود.

منافع:
دسترسی به بازارهای جهانی:
تأمین کنندگان می توانند از طریق صادرات کالا و خدمات به بازارهای جهانی، فرصت های جدیدی برای افزایش فروش و درآمد خود ایجاد کنند. دسترسی به بازارهای بین المللی می تواند به افزایش حجم فروش و گسترش دامنه مشتریان منجر شود.

افزایش مقیاس تولید:
افزایش تقاضا در بازارهای بین المللی به تأمین کنندگان اجازه می دهد تا تولید خود را افزایش داده و از مزایای مقیاس اقتصادی بهره مند شوند. این افزایش مقیاس می تواند به کاهش هزینه های تولید و افزایش بهره وری کمک کند.

تنوع در منابع درآمد:
تأمین کنندگان با حضور در بازارهای مختلف می توانند منابع درآمدی خود را تنوع بخشیده و از وابستگی به یک بازار خاص جلوگیری کنند. این تنوع می تواند به کاهش ریسک های اقتصادی و تثبیت جریان درآمد کمک کند.

بهبود کیفیت و نوآوری:
رقابت در بازارهای بین المللی تأمین کنندگان را ترغیب می کند تا کیفیت محصولات و خدمات خود را بهبود بخشیده و در فناوری ها و فرآیندهای جدید سرمایه گذاری کنند. این نوآوری می تواند به مزیت رقابتی و تمایز در بازار منجر شود.

همکاری های استراتژیک:
تأمین کنندگان می توانند از طریق همکاری با شرکای تجاری مختلف در زنجیره تأمین، به بهبود کارایی و کاهش هزینه ها دست یابند. این همکاری ها شامل توافقات بلندمدت با تأمین کنندگان مواد اولیه و حمل ونقل کنندگان است که می تواند به بهبود زنجیره تأمین و کاهش هزینه ها منجر شود.

افزایش اعتبار و شناخت برند:
حضور در بازارهای بین المللی می تواند به افزایش اعتبار و شناخت برند تأمین کننده کمک کند. اعتبار بالاتر می تواند به جذب مشتریان جدید، افزایش وفاداری مشتریان موجود و ایجاد فرصت های تجاری جدید منجر شود.

دسترسی به منابع جدید:
تأمین کنندگان می توانند از طریق حضور در بازارهای جهانی به منابع جدیدی از مواد اولیه و فناوری های پیشرفته دست یابند. این دسترسی می تواند به بهبود کیفیت محصولات، کاهش هزینه ها و افزایش کارایی فرآیندهای تولید کمک کند.

مزایای مالیاتی و تجاری:
در برخی موارد، تأمین کنندگان می توانند از مزایای مالیاتی و تجاری موجود در بازارهای بین المللی بهره مند شوند. این مزایا شامل تخفیف های مالیاتی، تسهیلات گمرکی و مشوق های صادراتی است که می تواند به کاهش هزینه ها و افزایش سودآوری کمک کند.

با در نظر گرفتن این محدودیت ها و منافع، تأمین کنندگان باید استراتژی های مناسبی را برای بهره برداری از فرصت ها و مدیریت چالش ها اتخاذ کنند تا بتوانند در بازارهای جهانی به موفقیت دست یابند. انتخاب استراتژی های درست، همراه با مدیریت کارآمد و نوآوری مستمر، می تواند به تأمین کنندگان کمک کند تا به مزیت رقابتی دست یابند و جایگاه خود را در بازارهای جهانی تقویت کنند.


بازگشت به فهرست