قواعد اینکوترمز (Incoterms) که به عنوان اصطلاحات بین‌المللی برای تجارت بین‌المللی شناخته می‌شوند، به توافقات تجاری بین فروشنده و خریدار درباره شرایط تحویل کالاها و تقسیم مسئولیت‌های مربوط به انتقال کالاها می‌پردازند. این اصطلاحات توسط مجمع بین‌المللی بازرگانی (ICC) تهیه شده‌اند و به منظور کاهش ابهامات و اشتباهات در تراکنش‌های بین‌المللی مورد استفاده قرار می‌گیرند. یا به عبارتی دیگر قواعد اینکوترمز در تجارت بین‌المللی برای ایجاد شفافیت و تعیین دقیق مسئولیت‌ها و ریسک‌ها بین فروشنده و خریدار اهمیت زیادی دارند. اینکوترمزها به طرفین کمک می‌کنند تا درباره مسائل زیر توافق داشته باشند:
کاربردهای اصلی قواعد اینکوترمز عبارتند از:
تعیین مسئولیت‌های طرفین: مشخص می‌کنند که هر طرف باید چه کارهایی را انجام دهد، از جمله کسی که برای حمل و نقل کالا و بیمه آن اقدام می‌کند، یا کسی که اسناد حمل و نقل و مجوزهای واردات و صادرات را فراهم می‌آورد. هر یک از قواعد اینکوترمز نحوه تقسیم مسئولیت‌های مربوط به حمل و تحویل کالاها بین فروشنده و خریدار را مشخص می‌کند. به عبارت دیگر، تعیین می‌کند که در هر مرحله از حمل و نقل، چه طرفی مسئول است و هزینه‌ها و خطرات کدام طرف را تحمل می‌کند.
کاهش ابهامات: استفاده از قواعد اینکوترمز باعث کاهش ابهامات و نقشهایی می‌شود که در نتیجه بروز اشتباهات و ناهماهنگی‌های ممکن در تراکنش‌های بین‌المللی ایجاد می‌شود.
ریسک: مشخص می‌کنند که ریسک از کجا و در چه زمانی به خریدار منتقل می‌شود، به عنوان مثال، در کجای مسیر حمل و نقل ریسک کالا از فروشنده به خریدار منتقل می‌شود.
هزینه‌ها: مشخص می‌کنند که هر طرف باید چه هزینه‌هایی را بپردازد، از جمله هزینه‌های حمل و نقل، بسته‌بندی، بارگیری یا تخلیه، و هزینه‌های مرتبط با ایمنی و امنیت کالا.
با استفاده از این قواعد، ابهامات درباره تعهدات هر طرف و هزینه‌ها و ریسک‌های مربوطه کاهش می‌یابد، که این امر به بهبود فرآیندهای تجاری و جلوگیری از اشتباهات و ناهماهنگی‌ها کمک می‌کند.
بازگشت به فهرست
