نقطه پایان عملیات حمل و نقل بین المللی (در خشکی) Final place of delivery

اگر این جمله در بارنامه بیاید به این معنا است که بعد از اینکه کالا به port of discharge رسید، باید توسط همان شرکت و یا شرکت حمل ونقل بین المللی دیگری که نامش در اسناد آمده، به محلی در قلمرو گمرکی آن کشور انتقال پیدا کند.
برای مثال: محموله به بندر عباس رسیده ولی در اسناد حمل final place of delivery تهران ذکر شده است. لذا کالا باید توسط یک شرکت حمل و نقل بین المللی طبق قوانین به تهران حمل شود (ترانزیت شود).

نقطه پایان عملیات حمل و نقل بین المللی (در خشکی) از دیدگاه سازمان جهانی گمرک
نقطه پایان عملیات حمل و نقل بین المللی (در خشکی) به مکانی اطلاق می شود که کالاها پس از عبور از مرزهای بین المللی و تکمیل تمامی مراحل حمل و نقل و تشریفات گمرکی، برای تحویل نهایی به گیرنده ارسال می شوند. این مکان ممکن است شامل انبار، مرکز توزیع، محل کسب و کار خریدار یا هر محل دیگری باشد که در اسناد حمل و نقل یا قراردادهای مرتبط مشخص شده است.

کاربرد نقطه پایان عملیات حمل و نقل بین المللی در تجارت بین المللی
نقطه پایان عملیات حمل و نقل بین المللی (در خشکی) نقشی کلیدی در تسهیل و بهبود فرآیندهای تجاری ایفا می کند. در ادامه، کاربردهای این مفهوم در تجارت بین المللی به صورت کامل تر و تخصصی تر توضیح داده شده است:

۱. تعیین مسئولیت ها و ریسک ها
نقطه پایان تحویل به وضوح مشخص می کند که تا چه زمانی و در کجا مسئولیت تحویل کالا بر عهده فروشنده یا حمل کننده است و از چه نقطه ای به بعد، این مسئولیت به خریدار منتقل می شود. این تعریف کمک می کند تا:
تقسیم بندی دقیق مسئولیت ها: فروشنده و خریدار دقیقاً بدانند تا کجا مسئولیت حفظ و مراقبت از کالا بر عهده آنهاست.
مدیریت ریسک ها: فروشنده و خریدار بتوانند ریسک های مرتبط با حمل و نقل و تحویل کالا را بهتر مدیریت کنند و در صورت بروز خسارت یا از بین رفتن کالا، طرف مسئول به وضوح مشخص باشد.

۲. تشریفات گمرکی و نظارت
تعیین نقطه پایان عملیات حمل و نقل به گمرک ها کمک می کند تا نظارت دقیق تری بر ورود و خروج کالاها داشته باشند. این امر به صورت زیر بهبود می یابد:
کارایی در تشریفات گمرکی: گمرک ها می توانند فرآیندهای گمرکی را بهینه کنند و نظارت موثرتری بر جریان کالاها داشته باشند.
کاهش تأخیرات: با تعیین دقیق نقطه پایان، احتمال بروز تأخیرات ناشی از ابهامات در مراحل گمرکی کاهش می یابد.
مبارزه با قاچاق: شفافیت در نقاط تحویل و خروج کالا به جلوگیری از قاچاق کالا کمک می کند و امنیت زنجیره تأمین را افزایش می دهد.

۳. برنامه ریزی لجستیکی و بهینه سازی زنجیره تأمین
دانستن نقطه پایان تحویل برای برنامه ریزی حمل و نقل و لجستیک بسیار حیاتی است. این شامل موارد زیر است:
مسیرهای حمل و نقل بهینه: با مشخص بودن نقطه پایان، شرکت های حمل و نقل می توانند مسیرهای بهینه تری برای حمل و نقل انتخاب کنند.
مدیریت زمان و منابع: شرکت های لجستیکی می توانند زمان و منابع خود را بهتر مدیریت کنند و برنامه ریزی دقیق تری برای حمل و نقل داشته باشند.
افزایش کارایی زنجیره تأمین: هماهنگی بهتر بین اعضای زنجیره تأمین، از تولیدکننده تا مصرف کننده نهایی، منجر به افزایش کارایی و کاهش هزینه ها می شود.

۴. شفافیت در قراردادها و کاهش اختلافات
مشخص کردن نقطه پایان تحویل در قراردادهای بین المللی فروش و حمل و نقل از اهمیت بالایی برخوردار است. این امر کمک می کند تا:
شفافیت قراردادی: تمامی جزئیات و مسئولیت های مربوط به تحویل کالا به وضوح در قراردادها مشخص شود.
کاهش اختلافات: با تعریف دقیق نقطه پایان، احتمال بروز اختلافات و ابهامات در مراحل مختلف حمل و نقل کاهش می یابد.
تسهیل مذاکرات تجاری: طرفین قرارداد می توانند با اطمینان بیشتری وارد مذاکرات شوند و شرایط قرارداد را بر اساس نقاط مشخص تحویل تعیین کنند.

تعیین نقطه پایان عملیات حمل و نقل بین المللی از دیدگاه سازمان جهانی گمرک (WCO) به بهبود و تسهیل تجارت بین المللی کمک شایانی می کند. این مفهوم با مشخص کردن دقیق مسئولیت ها، بهینه سازی تشریفات گمرکی، تسهیل برنامه ریزی لجستیکی و افزایش شفافیت در قراردادها، نقش بسزایی در کاهش هزینه ها، افزایش کارایی و امنیت زنجیره تأمین دارد. به این ترتیب، تجارت بین المللی به طور کلی بهبود یافته و تمامی طرف های درگیر در این فرآیند از مزایای آن بهره مند می شوند.

وظایف مرتبط با نقطه پایان عملیات حمل و نقل بین المللی (در خشکی)
نقطه پایان عملیات حمل و نقل بین المللی (در خشکی) یک مفهوم حیاتی در مدیریت حمل و نقل و تجارت بین المللی است که نقش به سزایی در بهینه سازی فرآیندها و افزایش کارایی دارد. وظایف مرتبط با این مفهوم به تفصیل در زیر آمده است:

۱. وظایف فروشنده و حمل کننده
تعریف و اعلام نقطه پایان تحویل
فروشنده: مسئولیت دارد نقطه پایان تحویل کالا را در قرارداد فروش و اسناد حمل و نقل (مانند بارنامه) به طور شفاف مشخص کند. این کار از بروز هرگونه ابهام یا اختلاف در مراحل بعدی جلوگیری می کند.
حمل کننده: باید کالاها را به صورت سالم و مطابق با شرایط مندرج در قرارداد به نقطه پایان تحویل برساند.

هماهنگی با گمرکات و انجام تشریفات گمرکی
فروشنده: باید اطمینان حاصل کند که تمامی اسناد مورد نیاز برای انجام تشریفات گمرکی تکمیل شده و در دسترس هستند.
حمل کننده: باید با گمرکات محلی هماهنگی کند تا کالاها بدون تأخیر و با رعایت تمامی مقررات وارد یا از مرز عبور کنند.

مدیریت ریسک و بیمه کالاها
فروشنده: باید مطمئن شود که کالاها تا نقطه پایان تحویل تحت پوشش بیمه مناسب قرار دارند، تا در صورت بروز خسارت، هزینه ها جبران شوند.
حمل کننده: موظف است تدابیر لازم برای حفاظت از کالاها در طول مسیر حمل و نقل را اتخاذ کند.

۲. وظایف خریدار
آماده سازی برای دریافت کالاها
خریدار: باید محل مناسب برای دریافت و انبارش کالاها را آماده کرده و تجهیزات و نیروی انسانی مورد نیاز برای تخلیه و حمل داخلی را فراهم کند.
انجام تشریفات گمرکی در مقصد
خریدار: باید اطمینان حاصل کند که تمامی تشریفات گمرکی مربوط به ورود کالاها به کشور مقصد به درستی انجام شده است. همکاری نزدیک با گمرک محلی برای تکمیل این فرآیندها ضروری است.

پرداخت هزینه ها و تسویه حساب
خریدار: باید تمامی هزینه های مرتبط با حمل و نقل، بیمه، و تشریفات گمرکی را پرداخت کند. تسویه حساب با فروشنده و حمل کننده براساس شرایط قرارداد باید به موقع انجام شود تا از هرگونه تأخیر یا مشکل جلوگیری شود.

۳. وظایف گمرک و نهادهای نظارتی
نظارت و بازرسی کالاها
گمرکات: باید نظارت دقیقی بر ورود و خروج کالاها از مرزها داشته باشند و مطمئن شوند که کالاها مطابق با اسناد اعلام شده وارد یا خارج می شوند. انجام بازرسی های لازم برای جلوگیری از قاچاق و تطابق با مقررات واردات و صادرات از وظایف مهم گمرکات است.

تسهیل فرآیندهای گمرکی
گمرکات: باید فرآیندهای گمرکی را به نحوی بهینه سازی کنند که کمترین تأخیر و هزینه برای واردکنندگان و صادرکنندگان ایجاد شود. استفاده از تکنولوژی های نوین و سیستم های الکترونیکی برای تسریع تشریفات گمرکی می تواند بسیار مؤثر باشد.

۴. وظایف سازمان های بین المللی و نهادهای استانداردسازی
تدوین و انتشار استانداردها و مقررات
سازمان جهانی گمرک (WCO) و سایر نهادهای بین المللی: باید استانداردها و مقررات مربوط به حمل و نقل و تجارت بین المللی را تدوین و منتشر کنند. این استانداردها باید به طور منظم به روزرسانی شوند تا با تغییرات و تحولات جدید در تجارت بین المللی همگام باشند.

آموزش و توانمندسازی
سازمان های بین المللی: باید برنامه های آموزشی برای توانمندسازی فعالان صنعت حمل و نقل و تجارت بین المللی ارائه دهند. برگزاری دوره های آموزشی و کارگاه های تخصصی برای آشنایی با استانداردها و مقررات جدید می تواند به بهبود کارایی و کاهش خطاها کمک کند.

تعیین و مدیریت نقطه پایان عملیات حمل و نقل بین المللی (در خشکی) شامل وظایف متعددی برای فروشنده، خریدار، حمل کننده، گمرکات و نهادهای بین المللی است. این وظایف به بهبود فرآیندهای تجاری، کاهش هزینه ها و افزایش کارایی و شفافیت در زنجیره تأمین کمک می کند. همکاری و هماهنگی بین تمامی این بازیگران برای دستیابی به یک فرآیند حمل و نقل و تجارت بین المللی موثر و کارآمد ضروری است.


بازگشت به فهرست